gezi eylemlerimde öldürülen gençlerin ardından anaların söylediği sözdür.
ethem öldürülüşünün protestosunda bir kadının polisin karşısında oturarak bu sözü söylemesi ve polisin ifadesiz duruşu hayatımın sonuna kadar unutmayacağım bir görüntüdür.
(bkz: ali İsmail korkmaz)
(bkz: ethem sarısülük)
(bkz: Mehmet ayvalıtaş)
(bkz: Abdullah cömert)